Lonicera caprifolium L.

Wiciokrzew przewiercień

5b

3-5 m

1-2 m, 2-3 m

V, VI

Rodzina: Caprifoliaceae - przewiertniowate

Grupa: LIŚCIASTE, PNĄCZA

Opis:
Pnącze stosunkowo wolno rosnące, osiągające długość do 5 m. Wspina się poprzez owijanie pędów wokół podpór.
Liście szerokoeliptyczne, długości do 10 cm i szerokości 2-4 cm, w szczytowych częściach pędów zrośnięte tworząc jakby talerzyk, zielone z niebieskim odcieniem.
Kwiaty zebrane na szczycie pędów lub w kątach niżej położonych 2-3 liści, w kilku okółkach, każdy złożony z kilku kwiatów, z długą rurką (4-5 cm), dwuwargowe. Rurka zaróżowiona, pąki kremowe, korona biała, podczas przekwitania żółknąca, bardzo intensywnie i przyjemnie pachnące, szczególnie wieczorem. Kwitnie obficie od połowy maja do końca czerwca.
Owoce pomarańczowoczerwone, pojawiają się w lipcu i sierpniu. Ich zjedzenie może spowodować dolegliwości żołądkowe.
Gatunek u nas od dawna uprawiany w ogrodach. Pochodzi z Europy Południowej i Kaukazu. Niekiedy zdziczały także w naszym kraju.
Odporny na mróz (strefa 5b) jednak zdarza się, że podczas surowych zim przemarza.
Toleruje większość gleb, z wyjątkiem bardzo suchych i piaszczystych. Najlepiej rośnie na glebach gliniastych, bogatych w próchnicę, umiarkowanie wilgotnych, o odczynie obojętnym lub słabo zasadowym. Stanowisko słoneczne, ale toleruje także półcień. Należy sadzić w miejscach osłoniętych od wiatru.
Zalecany do obsadzania pergoli, altan, bramek lub specjalnych kratek, najlepiej w pobliżu ławek czy też okien, ze względu na przyjemny zapach.
Co kilka lat należy roślinę silnie przyciąć (wczesną wiosną), aby zapobiec ogałacaniu się pnącza od dołu. Zabieg ten najlepiej jest rozłożyć na dwa lata. W suche lata wskazane jest podlewanie rośliny.
Często atakowana przez mszyce, szczególnie w okresach suchych oraz na stanowiskach słonecznych, wrażliwy także na mączniaka prawdziwego.