ENCYKLOPEDIA
wg nazwy:  łacińskiej   polskiej
LIŚCIASTEMespilus (Nieszpułka)
wyświetl: 

Mespilus germanica L.

Nieszpułka zwyczajna (nieszpułka pospolita)

Mespilus germanica - Nieszpułka zwyczajna
pokrój  rozłożysty
stanowisko  słoneczne
strefa klimatyczna
6b
wysokość
3-5 m
szerokość
3-5 m
pora kwitnienia
V, VI
Mespilus germanica - Nieszpułka zwyczajna
Mespilus germanica - Nieszpułka zwyczajna
Mespilus germanica - Nieszpułka zwyczajna

Rodzina: Rosaceae - różowate


Grupa: LIŚCIASTE


Opis:
Zwykle krzew lub małe drzewko o wysokości 3-5 m. Gęste, o wielu pniach. Pokrój szeroki, rozłożysty. Na pędach występują krótkie, ostre ciernie. Rośnie powoli.
Liście wąskoeliptyczne, długości 5-13 cm, całobrzegie, czasami drobno piłkowane, nieznacznie owłosione. Jesienią przebarwiają się na żółto.
Kwiaty pojedyncze, na szczytach bocznych pędów, 5-płatkowe, białe, średnicy 3-5 cm. Działki kielicha długie, cienkie i ostre. Kwitnie na przełomie maja i czerwca.
Owoce kształtu gruszkowatego lub kulistego, średnicy 2-3 cm. Na szycie owoc szeroko otwarty z wieńcem działek kielicha. Brązowo zabarwiony, jakby ordzawiony. Dojrzewają w październiku i utrzymują się na drzewie nawet do połowy zimy. Surowe owoce są bardzo twarde i cierpkie. Owoce jadalne po „ulęgnięciu” lub przemrożeniu, kiedy miąższ owoców zmieni barwę z białozielonego na brązowy. Wtedy stają się bardziej miękkie i słodsze. Przechowują się bardzo dobrze niemal przez całą zimę. Można także pozostawić je na drzewie i stopniowo zbierać, gdy skórka zacznie się marszczyć. Z owoców sporządza się dżemy, kompoty i galaretki. Można także spożywać je na surowo. Owoce nieszpułki w smaku przypominają nieco gruszkę lub daktyle.
Gatunek naturalnie występuje w środkowej i zachodniej Azji, na Kaukazie, a także na południu Europy: Krym, Bułgaria, Grecja, Włochy. Rozpowszechniony po całej Europie dzięki rzymskim wojskom.
Gatunek nie do końca odporny na mróz (strefa 6b) i może przemarzać w bardziej surowe zimy. Do sadzenia w cieplejszych rejonach kraju.
Wymaga gleb żyznych, umiarkowanie wilgotnych, ale przepuszczalnych, o odczynie od lekko kwaśnego po obojętny. Wymaga stanowiska słonecznego lub lekko zacienionego. Poleca się sadzić w miejscach zacisznych osłoniętych od wiatru.
Polecany do ogrodów przydomowych.
Jest to najstarsze drzewo owocowe uprawiane w Europie od starożytności.

grupa LIŚCIASTE
stanowisko słoneczne
pokrój rozłożysty
wysokość 3-5 m
szerokość 3-5 m
kolor kwiatówbiały
pora kwitnieniaV, VI
kolor owocówbrązowy
pora owocowaniaX
kształt liściaeliptyczny
kolor liścizielony
kolor liści jesieniążółty
kolor pędów zimąniedekoracyjne
pora największej atrakcyjnościwiosna
strefa klimatyczna6b
rodzaj glebypróchniczna, żyzna
wilgotność glebypodłoże umiarkowanie wilgotne
odczyn glebylekko kwaśna, obojętna
warunki uprawy
cechy użytkoweroślina miododajna, owoce jadalne na surowo, owoce na przetwory, owoce na wino
zastosowanieparki, ogrody przydomowe
wystepowanie gatunkuEuropa Płd., Kaukaz
pochodzenie odmiany

ZAAWANSOWANE
NA SKRÓTY

Nie znaleziono roślin.

© Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit
Wykonanie: Officina Botanica Sp. z o.o.