×Sorbopyrus auricularis 'Bulbiformis'
(Pyrus malifolia Spach)
Jarzębogrusza uszkowata 'Bulbiformis'
Rodzina: Rosaceae - różowate
Grupa: LIŚCIASTE
Opis:
Drzewo wysokości do 12 m. Pokrój owalny, przypominający gruszę. Pędy grube, sztywne.
Liście eliptyczne aż do okrągłych, długości 6-10 cm, u nasady sercowate, na wierzchołku krótko zaostrzone, ostro i nieregularnie piłkowane. Blaszka liściowa z wierzchu ciemnozielona, błyszcząca, delikatnie omszona. Ogonek liściowy długości 3-5 cm. Jesienią liście przebarwiają się na żółto lub pomarańczowo.
Kwiaty białe, o średnicy 3 cm, zebrane w niewielkie kilkukwiatowe płaskie kwiatostany średnicy 6-8 cm. Kwitnie w połowie maja.
Owoce gruszkowatego lub kulistego kształtu, o średnicy 5 cm, żółte z pomarańczowym rumieńcem, dojrzewają w końcu września lub na początku października. Skórka gruba, miąższ żółtawy, bardzo słodki, soczysty i smaczny. Starsze wieloletnie drzewa owocują obficie, ale nie co roku (zwykle co 2-3 lata). Owoce można wykorzystać do sporządzania dżemów, kompotów, a także przeznaczać na susz. Najczęściej jednak są spożywane na surowo. Chętnie są zjadane przez ptaki, często są zjadane przez osy i to zarówno na drzewach jak i po opadnięciu.
Według większości źródeł odmiana po raz pierwszy znaleziona we Francji około roku 1837. Inne źródła podają, że odmiana została otrzymana w Ogrodzie Botanicznym w Pradze, jako siewka Pyrus pollveria w roku 1858, a opisana przez M. Tatara inspektora ogrodu w 1887 roku. Przypuszcza się, że jest to mieszaniec Sorbus aria i Pyrus pollveria.
Odmiana całkowicie odporna na mróz (strefa 4).
Wymagania glebowe zależne od zastosowanej podkładki (zwykle jest to grusza pospolita, rzadziej jarząb). Rośnie na przeciętnych glebach umiarkowanie wilgotnych, o odczynie od lekko kwaśnego po słabo zasadowy. Wymaga stanowiska słonecznego. Jest odporna na suszę.
Można ją wykorzystać zarówno w parkach, jak i zieleni osiedlowej, ale także w ogrodach przydomowych jako ciekawa i smaczna roślina owocowa.
Dekoracyjna w okresie kwitnienia, owocowania oraz podczas jesiennego przebarwiania liści.
Ponieważ w szkółkach gatunek ten jest szczepiony na gruszy lub jarzębie i sprzedawany w formie piennej należy początkowo uprawiać przy podporach, a także usuwać pędy podkładki wyrastające z pnia lub szyjki korzeniowej.
Roślina miododajna.
grupa | LIŚCIASTE |
---|
stanowisko | słoneczne |
---|
pokrój | eliptyczny |
---|
wysokość | 10-15 m |
---|
szerokość | 5-10 m |
---|
kolor kwiatów | biały |
---|
pora kwitnienia | V |
---|
kolor owoców | żółty |
---|
pora owocowania | VIII |
---|
kształt liścia | eliptyczny |
---|
kolor liści | zielony |
---|
kolor liści jesienią | żółty, pomarańczowy |
---|
kolor pędów zimą | brązowy |
---|
pora największej atrakcyjności | wiosna |
---|
strefa klimatyczna | 4a |
---|
rodzaj gleby | gliniasto-piaszczysta, przeciętna, przepuszczlna |
---|
wilgotność gleby | podłoże umiarkowanie wilgotne |
---|
odczyn gleby | lekko kwaśna, obojętna, słabo zasadowa |
---|
warunki uprawy | |
---|
cechy użytkowe | roślina miododajna, owoce na nalewki, owoce na przetwory, owoce na soki, owoce na wino |
---|
zastosowanie | zieleń osiedlowa, ogrody przydomowe |
---|
wystepowanie gatunku | |
---|
pochodzenie odmiany | Francja |
---|