Cornus alba 'Aurea' (Cornus alba \'Prairie Fire\')

Dereń biały 'Aurea' (dereń biały \'Prairie Fire\')

3

2-3 m

2-3 m

V, VI

Rodzina: Cornaceae - dereniowate

Grupa: LIŚCIASTE

Opis:
Krzew dorastający do wysokości 2,5 m, o szeroko rozłożonej koronie. Pędy sztywne, nieco pokładające się. Kora czerwona, zwłaszcza na młodych pędach, na starszych brązowoczerwona.
Liście jajowate lub eliptyczne, długości 4-10 cm i do 7 cm szerokości, intensywnie żółte, szczególnie w okresie wiosennym, zaostrzone na wierzchołku i zaokrąglone u nasady. Na dolnej stronie z jaśniejszym, nieco sinawym odcieniem.
Kwiaty drobne żółtobiałe, średnicy do 5 mm, zebrane w baldachowate kwiatostany o średnicy do 5 cm. Kwitnie w końcu maja i w czerwcu, ale kwiaty na tle żółtych liści są mało widoczne i nie stanowią o dekoracyjności odmiany.
Owoce drobne, kuliste, o średnicy 7-8 mm, początkowo zielone, później niebieskie, a po dojrzeniu białe z błękitnym odcieniem. Owoce są bardzo chętnie zjadane przez ptaki.
Odmiana znaleziona przed 1950 rokiem w Anglii, ale nie są znane bliższe szczegóły na temat jej pochodzenia.
Całkowicie odporna na mróz (strefa 3).
Mało wymagająca co do rodzaju gleby, preferuje jednak podłoże żyzne, wilgotne. Bardzo dobrze radzi sobie nawet na glebach mokrych i torfowych. Toleruje także gleby piaszczyste i stosunkowo suche. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, ale także i półcieniu. Wytrzymała na suszę i warunki miejskie.
Polecana do parków, ogrodów przydomowych, zieleni osiedlowej, a także do nasadzeń miejskich. Dobrze znosi cięcie, niekiedy stosowana na żywopłoty, ale nie są one zbyt ładne.
Sadzi się ją zarówno pojedynczo, jak i w grupach. Można używać do kompozycji.
Dekoracyjna także zimą ze względu na pokryte czerwoną korą pędy, ale żeby były one ładnie wybarwione pędy należy przycinać raz na 2-3 lata.